woensdag 8 februari 2012

Boris en ik

De nacht verliep rustig, huem.
Nike vond dat hij zich er weer eens mee moest bemoeien. Terwijl ik mijn spullen pakte voor op de bank naast Boris te gaan slapen, sliep hij op onze slaapkamer in het oude mandje van de vorige Boris.
Dus niet met dat de lichtjes overal uit ging was hij weer op oorlogspad. Het vest van mij naar hem gegooid moest ik hem toch echt vertellen dat hij moest op rotten. Boris was niet van zijn interesse gediend.

Tja, arme Boris, zijn lever en de rest van zijn orgaantjes. Eigenlijk terug denkend Boris zijn vacht was vanaf begin van de kou niet in orde als de ene klit eruit had ontstond er door zijn vacht wel weer een nader en ik herleidde het aan de kou die er aan kwam. Maar hij wilden niet gekamd worden want hij schreeuwde het uit en dat voor dien ook niet want hij vond het juist heerlijk gekamd te worden. Vorige week hoefde hij op eens het boterhammen beleg ook al niet meer.

Hij wilde wel nog graag naar buiten tot vorige week vrijdag daarna was het eigenlijk heel kort maar. Hij bleef maar liggen en in een bepaald op zicht niet vooruit te branden. Hij trok zich maandag terug onder de bank naar een kleine aanvaring met Nike. Maar kwam die ochtend niet voor zijn eten en ook niet toen we hem met kip wilde verleiden. s`avonds wisten zeker het is mis.

Bij het bloed onderzoek toen bleken de waarden aanvaardbaar te zijn en binnen de norm te vallen. maar waarom waren zijn slijmvliezen dan zo geel. Hij had al een hele dag niet gedronken. Bij mij thuis in Nijmegen zag ik hem alleen maar achteruit gaan.

Door de commotie van een hondje dat door een nieuwe bewoonster in de straat bij de AH was achter gelaten gezien je aan twee kanten de winkel kunt verlaten. Zij was aan de dierenarts kant  naar binnen gegaan. Voor sluitingstijd en gelukkig had een andere bezoeker aan het eind hem nog zien zitten en vond het vreemd want zij was een van de laatste klanten.  Zij bracht hem bij de dierenarts en hij bleek achteraf geen patiënt van hem te zijn. Wij hadden met zijn alle besloten een kaartje op te hangen aan de haak dat hij bij de dierenarts was onder gebracht.
De eigenaar was via de andere deur naar huis gegaan en na het eten wilde ze de hond uit laten en ontdekten dan ze hem vergeten was. Daar aangekomen hing er een briefje en zo is dat wel na ons vertrek goed afgelopen. min 10 was het toen.

wij dachten even dat daardoor Boris niet alles gehad heeft maar dat was niet zo.
Gisteren toen in de middag bij thuiskomst ontdekten dan Boris zich in een hoekje verschool achter mijn bed. Maar ook de oorschelpen geelig leken ben ik met Kees overeen gekomen dat ik terug moest naar Bernard.

Daarnaast stond er een auto warm te draaien omdat de accu het weer eens had laten afweten. Heb ik  mijn auto bij mijn ouders in geleverd en pa zijn auto meegenomen zodat de de accu nu eens goed kon laden.
Ik was de ene laatste patiënt met Boris.

Het is afwachten maar de laatste testen leukemie en katten aids test gaf wel iets anders weer . Zij waren negatief maar het bloed wat in het buisje nog zat gaf wel aan dat er weinig rode bloedlichaampjes nog in zaten. Dat wijst mogelijk  op kanker. Maar nou nog meer onderzoeken doen.  Het was nu al allemaal bij elkaar 85 maandag en gisteren 45 euro.

Annemarie

Geen opmerkingen:

Een reactie posten