Hello, pak me dan !

Nijn laat zich niet een twee drie pakken maar iedereen op het werk kijkt wel uit met het in en uit rijden van de auto's.
Hij weet waar zijn eten staat en kijkt afwachtend naar de verrichtingen van Kees bij de plek die we voor hem hebben gecreëerd.  Daar heeft hij een droog plek met eten hooi, en konijnenvoer en wat wortelen.
Jeroen had hem zo laten schrikken dat hij even verstijfd was en met 2 m tussen hem dacht hij dat hij hem wel had kunnen vangen.
Wij hebben nu een schepnet maar waar die nu verblijft dat weten we niet.
Maar woensdag had Kees het hokje schoon gemaakt en bakje gemaakt voor zijn brokjes. Daarnaast een ander stuk plastic over de bovenkant gedaan.
In de tussentijd had Nijn alle verrichting van Kees lopen volgen op een afstandje en als Kees naar binnen was kwam hij terug om te kijken wat Kees veranderd had.
Als het een mannetje is wordt hij Joost genoemd naar de baas als het een vrouwtje wordt het Nijn!

Nijn

Bij Kees op zijn werk loopt een wit konijn was het verhaal.
Wij vinden dat daar geen konijn van die kleur hoort te lopen dus lokken met voer en dan kijken of we hem kunnen vangen.
Wortels, oud brood en konijnenvoer gingen die kant op. Alles ligt daar in een oude kattenbak van ons. 
Gisteren een schepnet gekocht  want op de foto hebben we hem al gevangen zo je ziet. 

Oliebollen

Mister mopperpot we missen hem! ? 

Zijn streken, oliebollen jatten of in ieder geval de zak kapot maken als ze lekker warm net bij de oliebollen kraam vandaan kwamen. 

Zo als gisteren. De geur bracht ons bij die streek van Nike. Kop en neus om hoog! Waar was die zak. Gevonden dan langs de zak en voor je het wist lag de zak van de salontafel of aanrecht op de grond.

Kees en ik kregen er een brok van in ons keel toen ik met warme oliebollen op mijn schoot de stad in reed.  Eigenlijk hadden we ze thuis kunnen brengen want hij was er niet meer onze poedersuiker bietser.

We missen je!!!