zondag 18 september 2011

Niet in mijn hum!!

Tja, wat er met me is. Ik snoep van de verkeerde dingen?
Ik krijg melk een druppel. Ik vreet de sensible 33 brokjes als ik de kans krijg.
Annemarie is dat nu zat, dus moet ik nu mijn eigen brokjes weer eens eten en meer bewegen want ik woog vanmorgen 7,5 kilo en dat is te veel. Dat wordt weer aan de wandel met haar en door haar achter de vodden gezeten dat ik harder en meer loop.
Nu lig ik me lekker op te warmen in de het raam op de vensterbank. 
De brokjes in de vensterbank en op de grond zijn nu weer mijn brokjes. Voor de sensible 33 brokjes moet ik nu springen/ klimmen. Dat doe ik alleen maar als ik er echt zin in heb. 
Daarnaast houd ik niet van de Britse korthaar brokjes die op de slaapkamer van Kees en Annemarie staan, want dat ben ik niet.
De vensterbank is een hobbel die nog binnen mijn marge van springen en klimmen geld. 
Maar zo je ziet moet ik van Annemarie weer onder het strengere regime, afvallen meer bewegen etc.


Nike

Poek is het WEER zat!

Onze katten hebben het met het weer gehad. Dan is het zonnig en dan krijg je weer een plensbui op je. Vooral Poek en Speedy weten het niet meer. 
Daarom vertoont Poek een heel ander gedrag deze dagen. Wat er met hem is weten we niet. Hij is hangerig en ligt het liefst op de schoot van Kees. Als Kees er niet is, ligt hij in dat hoekje van de bank. Het maakt Poek ook eigenlijk niet uit wie daar zit hij komt gewoon bij je op schoot liggen.  ( Als een baby)Vanmorgen wilde hij zelfs niet naar buiten en bleef hij in het mandje wat op de foto door Minoe ingenomen is, opgerold liggen. Uiteindelijk ging hij even een frisse neus halen. ( Ik geef toe het regende op dat moment pijpenstelen) Alle andere zijn ook binnen. Boris ligt op zijn plek de transit stoel, Speedy in zijn hangmandje aan de verwarming op onze slaapkamer. Ik ligt in het raam op de vensterbank te zonnen, maar ben niet helemaal in orde. 


Nike

zaterdag 3 september 2011

Mijn zonnecollector opladen.

Terwijl ik mij op de tafel via de stoel genomen ligt op te laden is onze persmuskiet al weer foto's van mij aan het maken.
Ze hebben een vraag voor gelegd gekregen. Of ze zich over een wit perzisch poesje wil ontfermen. Twee kleurige ogen en een erge hartruis maar  heel erg lief.  Ze is opgevangen  in het dierenasiel waar Willow vandaan kwam. Ik zal er eens over denken hoe we daar weer op moeten reageren en denken. Voor Boris een maatje misschien.