Kees maakte zich zorgen gevolg ?!

Wel, gezien ik deze week in hongerstaking ging, volgens Kees. Gingen ze vandaag met mij naar de dierenarts .
Maar Annemarie was mij slimmer af, mijn oude brokken in de ton met voor mij verse brokken mengen en dan terug in de bak. 
Maar ik ben ook niet gek. Maar verser brokken smaken wel lekkerder.  Ik, ik wil variatie.
 Dus toch maar naar hun dierenarts want ik eet en drink slecht, volgens Kees.
Annemarie nam hun draagmand mee voor de zekerheid. 
Maar ik ging op haar arm ( gezien mijn reis verleden) in de auto naar de dierenarts. Wel, een beleving,  waar ik wel wat commentaar op had maar niet zo erbarmelijk als bij mijn bazin vertelde. Ik kon namelijk lekker naar buiten kijken en gaf daar zo nu en dan zacht piepend commentaar op.

Vervolgens in de wachtkamer een eigen stoel en lekker naar buiten kijken. Uitzicht,  de duurste straat van Oegstgeest. Wachtend op mijn beurt, al duurde dat veel te lang voor mijn gevoel. Maar iedereen die er al zat, keek verbaast en riep dat kunnen we niet met onze katten. 
Ik dacht dat durft mijn eigen bazin ook niet,
Annemarie en Kees wel. 
De dierenarts heeft het eens aangekeken, zijn visie: dat als ik een dag in hongerstaking ging ook niet erg, want ik was aardig aan de maat. Maar zo als eerder beloofd verschillende proef pakketjes voor blaas gruis meegekregen ter variatie. ( waar onder van het zelfde merk dat ik al had, maar dan calorie armer) Daarna heeft Kees voor het snelle weg lopen van me als de voordeur open staat maar met een Hollandse code laten chippen op hun naam. 
Wat ik allemaal zo maar zonder veel problemen toe liet, want eigenlijk zou ik hier graag blijven. 


Kees en Annemarie, jullie zijn toch ook een stel zei de dierenarts, om:

1. een Oekraïnse Perzische je weet wel kater in nood, 
2. eenogige (waarschijnlijk dove) Shaded silver uit een asiel te halen omdat niemand hem nam, Willow hier Capitein Rob genaamd
3. een Haagse je weet wel felix figuur genaamd Poek, overigens dankzij hem kwam ook ik  hier terecht en 
4. een vierdehandse fokpoes Minoe een thuis te geven in dat Donsvlinder ressort. 

Daarna gingen we en ik op de arm van Annemarie terug naar huis.  Lekker voor in naar buiten kijkend.
Terwijl ik lekker word gekriebeld  onder me kin wat wil ik nog meer.


Nike